سوء تفاهم در انتخاب عینک آفتابی

سوء تفاهم 1:

تمامی عینک های آفتابی 100% در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم هستند
بیایید ابتدا نور فرابنفش را درک کنیم. طول موج نور فرابنفش زیر 400 UV است. پس از قرار گرفتن در معرض چشم، به قرنیه و شبکیه آسیب می رساند و در نتیجه باعث کراتیت خورشیدی و آسیب اندوتلیال قرنیه می شود. عینک آفتابی با کیفیت بالا باید بتواند اشعه ماوراء بنفش را جذب یا منعکس کند تا از قرار گرفتن در معرض چشم جلوگیری کند.
عینک آفتابی با عملکرد ضد اشعه ماوراء بنفش به طور کلی چندین روش واضح دارد:
1. "UV400" را علامت بزنید:
این بدان معناست که طول موج جداسازی لنز نسبت به اشعه ماوراء بنفش 400 نانومتر است، یعنی حداکثر مقدار عبور طیفی آن در طول موج زیر 400 نانومتر نمی تواند بیشتر از 2٪ باشد.
2. علامت گذاری "UV"، "UV حفاظت":
نشان می دهد که طول موج مسدود کننده عدسی در برابر اشعه ماوراء بنفش 380 نانومتر است.
3. علامت گذاری "100٪ جذب UV":
یعنی لنز 100% اشعه ماوراء بنفش را جذب می کند، یعنی میانگین گذر در محدوده فرابنفش بیش از 0.5٪ نیست. به طور کلی فقط آنهایی که دارای علائم ذکر شده در بالا هستند را می توان به عنوان عینک آفتابی در نظر گرفت. یک عملکرد محافظتی در برابر اشعه ماوراء بنفش به معنای واقعی.

سوء تفاهم 2:
عینک آفتابی پلاریزه بهتر از عینک آفتابی معمولی است
عینک آفتابی به اصطلاح پلاریزه، علاوه بر عملکرد عینک آفتابی، می تواند باعث تضعیف و جلوگیری از آشفتگی شود.
نور منعکس شده، تابش خیره کننده، انعکاس نامنظم اجسام و غیره و عبور از محور انتقال مسیر سمت راست به
چشم برای تجسم و غنی ساختن بینایی در سطوح، بینایی واضح تر و طبیعی تر است. پلاریزه کننده ها عموما هستند
مناسب برای فعالیت های خارج از منزل مانند رانندگی، ماهیگیری، قایقرانی، رفتینگ در آب های سفید و اسکی.
لنزهای پلاریزر عموماً تیره تر هستند، استفاده از آنها در روزهای ابری یا داخل خانه ضروری نیست. شما باید انتخاب کنید
چند عینک آفتابی معمولی برای محافظت از چشمان شما در برابر اشعه ماوراء بنفش.